50 ROCZNICA
ZDOBYCIA IMIENIA SZARYCH SZEREGÓW
PRZEZ HUFIEC ZHP WARSZAWA-MOKOTÓW
1 9 6 7 — 2 0 1 7

Aleksander Kamiński
(1903–1978)
Pedagog, wychowawca, profesor nauk humanistycznych. Instruktor ZHP od 1921 roku, harcmistrz (1927 r.). Współtwórca metody zuchowej, autor podręczników metodycznych dla instruktorów zuchowych: „Antek Cwaniak”, „Książka wodza zuchów”, „Krąg rady”.
Kierownik Wydziału Zuchów GK Harcerzy, komendant Szkoły Instruktorów Zuchowych w Nierodzimiu i Ośrodka Harcerskiego w Górkach Wielkich, kierownik Wydziału Kształcenia Starszyzny Harcerskiej w Głównej Kwaterze ZHP.
W czasie wojny był członkiem GK Szarych Szeregów, redaktorem „Biuletynu Informacyjnego”, założycielem i Komendantem Głównym Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”. Po kapitulacji Powstania Warszawskiego nie uczestniczył już w działalności konspiracyjnej.
Usunięty z ZHP w 1949 roku z przyczyn ideologicznych. Wrócił na krótko w 1956, był przewodniczącym RN do 1958 r.
Usunięty także z początkiem 1950 r. z Uniwersytetu Łódzkiego, a wszystkie jego utwory zostały wycofane z polskich bibliotek i objęte cenzurą. Powrócił na UŁ w 1958 roku.
Autor książek: „Kamienie na szaniec”, „Wielka gra”, „Narodziny dzielności”, „Józef Grzesiak Czarny”, „Zośka i Parasol”, oraz około 240 prac, 300 artykułów i recenzji.
Aleksander Kamiński 9 października 1967 roku pisze Oskarowi:
Byłem na fantastycznych uroczystościach:
a. Późnym wieczorem, przy pochodniach na cmentarzu przy grobach batalionu „Zośka” – apel poległych — wstrząsające wrażenie. Żadnego nietaktu.
b. Na stadionie „Warszawianki”- nadanie hufcowi mokotowskiemu imienia Szarych Szeregów.