50 ROCZNICA
ZDOBYCIA IMIENIA SZARYCH SZEREGÓW
PRZEZ HUFIEC ZHP WARSZAWA-MOKOTÓW
1 9 6 7  —  2 0 1 7

Tekst Apelu Poległych (23.09.1967 r.)

Druh­ny i dru­ho­wie, miesz­kań­cy Warszawy!

W przed­dzień uro­czy­sto­ści wrę­cze­nia Huf­co­wi Moko­tów sztan­da­ru oraz nada­nia imie­nia Sza­rych Sze­re­gów, my instruk­to­rzy har­cer­scy Moko­to­wa — skła­da­my hołd Har­ce­rzom Sza­rych Sze­re­gów oraz wszyst­kim pole­głym w wal­ce z hitle­row­skim faszy­zmem. Peł­ni jeste­śmy bez­gra­nicz­ne­go uzna­nia, czci i wdzięcz­no­ści dla Tych, któ­rzy w śmier­tel­nych zma­ga­niach z faszy­zmem, w wal­ce o postęp, o wol­ność i nie­pod­le­głość Naszej Ojczy­zny, odda­li swe życie.

Wzy­wa­my dziś na ten uro­czy­sty apel wszyst­kich har­ce­rzy — zna­nych i nie­zna­nych Boha­te­rów pole­głych w walkach.

Wzy­wa­my Was świa­tłem pło­ną­ce­go zni­cza do Kwa­te­ry Sza­rych Sze­re­gów. Stań­cie do apelu!

1. Wzy­wa­my Cię Jac­ku Tabęc­ki, któ­ry pierw­szy zro­bi­łeś wyłom w naszych sze­re­gach, aresz­to­wa­ny i zamę­czo­ny w Oświęcimiu.
2. Wzy­wa­my Cię Jan­ku Byt­na­rze, dru­hu „Rudy”, któ­ry pod­czas tor­tur w gesta­po nie powie­dzia­łeś ani sło­wa. Wzy­wa­my Cie­bie Alku Dawi­dow­ski „Koper­nic­ki”, któ­ry na Dłu­giej, sam śmier­tel­nie ran­ny, dwa­kroć rato­wa­łeś życie swo­im kolegom.
3. Wzy­wa­my Was mło­de łącz­nicz­ki, Was kol­por­te­rzy taj­nej pra­sy, Was uczest­ni­cy akcji małe­go sabo­ta­żu, wię­zie­ni i zsy­ła­ni do obo­zów za to, że nie godzi­li­ście się nigdy na bier­ny żywot niewolnika.
4. Wzy­wa­my Cie­bie Flo­ria­nie Mar­ci­nia­ku, dru­hu „Nowa­ku”, Naczel­ni­ku Sza­rych Sze­re­gów, któ­ry pod­czas dłu­gich mie­się­cy w wię­zie­niach i obo­zach nie pozwo­li­łeś sobie wydrzeć tajem­nic Two­jej organizacji.
5. Wzy­wa­my Cie­bie „Fel­ku”, Felik­sie Pen­del­ski, któ­ry aż do zgo­nu pozo­sta­łeś w lanie mazo­wiec­kie­go żyta, aby osło­nić ran­ne­go przy­ja­cie­la przed buta­mi roz­be­stwio­nych żandarmów.
6. Wzy­wa­my Cie­bie Tade­uszu Zawadz­ki, dru­hu „Zoś­ko” boha­ter­ski dowód­co pole­gły w sztur­mie na straż­ni­cę w Sie­czy­chach, gdy jako pierw­szy bie­głeś na kule.
7. Wzy­wa­my Was Dru­ho­wie pole­gli w akcji „ Wila­nów”: „Ziut­ku”, „Kazi­ku”, „Sta­chu”, „Gru­by” i „Smu­kły”.
8. Wzy­wa­my Cię „Locie” — Bron­ku Pie­tra­sze­wi­czu i Cie­bie „Cichy” Maria­nie Sen­ge­rze, któ­rzy śmier­tel­nie ran­ni w akcji na kata War­sza­wy Kut­sche­rę, zosta­li­ście odbi­ci ze szpi­ta­la, aby jak „Rudy” po kil­ku dniach umrzeć na rękach kole­gów. Wzy­wa­my Was Zbysz­ku Gęsic­ki „Juno” i Kazi­ku Sot­cie „Soko­le”, któ­rzy odwió­złw­szy ich ranio­nych do szpi­ta­la, zaraz potem musie­li­ście sto­czyć samot­ny bój na moście Kier­be­dzia i zna­leź­li­ście śmierć w nur­tach Wisły.
9. Wzy­wa­my Cię Jur­ku Hor­cza­ku, „Wró­blu” obroń­co maga­zy­nu bro­ni na Róża­nej i Cie­bie Justy­nie Igna­to­wi­czu „Figo” obroń­co maga­zy­nu na Długiej.
10. Wzy­wa­my Was pole­gli w tra­gicz­nym zama­chu na Stam­ma żoł­nie­rze, któ­rych pisto­le­ty maszy­no­we biły w okna sie­dzi­by gesta­po. Wzy­wa­my Was zabi­tych w wal­ce: „Orka­nie”, „Hip­ku”, „Sła­wo­mi­rze” i Was spa­lo­nych w samo­cho­dzie pod­czas odsko­ku: „Nałę­czu”, „Nemo”, „Kasto­rze” i „Pol­luk­sie”.
11. Wzy­wa­my Was pole­gli i zamę­cze­ni uczest­ni­cy zama­chu na Kop­pe­go, któ­rych dosię­gnę­ły kule wro­ga w pod­kra­kow­skim Uda­rze i sal­wy plu­to­nów egze­ku­cyj­nych. Wzy­wa­my Cię „Zeto”, „Orli­ku”, „Ali”, „ War­ski” i „Stor­chu”.
12. Wzy­wa­my Was boha­ter­scy obroń­cy Wie­ży Spa­do­chro­no­wej w Kato­wi­cach, któ­rzy ogniem z kara­bi­nów maszy­no­wych opóź­ni­li­ście wej­ście wojsk faszy­stów nie­miec­kich do mia­sta. Wzy­wa­my Was mło­dzi dru­ho­wie z Taj­ne­go Huf­ca Har­ce­rzy w Gdyni.
13. Wzy­wa­my Was pole­gli w Powsta­niu mło­dzi poeci z „Zoś­ki” i „Para­so­la”: Krzysz­to­fie Baczyń­ski, pod­cho­rą­ży „Krzysz­to­fie”, Józe­fie Szcze­pań­ski, pod­cho­rą­ży „Ziut­ku”, Janie Romoc­ki, pod­po­rucz­ni­ku „Bona­wen­tu­ro”. Wzy­wa­my Cię pie­śnia­rzu „Zawi­szy” „Jul­ku” — Tom­ku Jaźwiński.
14. Wzy­wa­my Was pole­gli na bary­ka­dach powstań­czych i leżą­cy na tym cmen­ta­rzu obroń­cy Woli, Sta­re­go Mia­sta, Moko­to­wa i Czer­nia­ko­wa. Wzy­wa­my Was obroń­cy szko­ły na Spo­koj­nej i Powąz­kow­skim Cmen­ta­rzu. Wzy­wa­my Was zdo­byw­cy Gęsiów­ki. Wzy­wa­my Was żoł­nie­rze twier­dzy Jana Boże­go, obroń­cy domów na Zakro­czym­skiej. Wzy­wa­my Was pole­gli w natar­ciu na Dwo­rzec Gdań­ski. Wzy­wa­my Was bro­nią­ce aż do koń­ca czer­nia­kow­skie­go przy­czół­ka zało­gi domów na Okrąg i Wila­now­skiej. Wzy­wa­my Was pole­głych w cza­sie nie­zli­czo­nych kontr­ude­rzeń, Was zasy­pa­nych gru­za­mi, Was zastrze­lo­nych w piw­ni­cach powstań­czych szpitali.
15. Wzy­wa­my Cię Euge­niu­szu Sta­siec­ki, Dru­hu „Pio­trze Pomia­nie”, wycho­waw­co i dowód­co, któ­ry będąc zastęp­cą Naczel­ni­ka Sza­rych Sze­re­gów pole­głeś w wal­ce o Staw­ki śmier­cią pro­ste­go żołnierza.
16. Wzy­wa­my Cie­bie druh­no „Jago” Jadwi­go Fal­kow­ska, Naczel­nicz­ko Orga­ni­za­cji Har­ce­rek. Wzy­wa­my Cię „Andrze­ju Mor­ro”, wzy­wa­my Cię „Jere­mi”, wzy­wa­my Cię „Rafa­le”, wzy­wa­my Was „Blon­dy­nie” i „Gie­won­cie”. Wzy­wa­my Was nie­ulę­kłe sani­ta­riusz­ki i łącz­nicz­ki, wzy­wa­my Was wszystkich.
17. Wzy­wa­my Was „Zawi­sza­cy” z powstań­czej Pocz­ty Polo­wej, goń­cy bojo­wi, ratow­ni­cy pło­ną­cych domów. Har­ce­rze i har­cer­ki wal­czą­cy z bro­nią i bez bro­ni, w mun­du­rach i bez mundurów.

Wzy­wa­my Was do apelu!