81 WDH
im. Ireny Kosmowskiej
81 WDH
chusta żółto-brązowa (Akanty i C‑C żółte na lewym ramieniu i żółty węzeł,
Skofity brązowe na lewym i brązowy węzeł)
Czarne berety
C‑C od czasu uzyskania imienia czarny prawy pagon
Od 1973 r. na prawej kieszeni plakietka szczepu
Komendanci:
(…)
1968/71
hm Wanda Dowgiałło-Karcz
1971/72
phm Krystyna Bilińska
(…)
1974/75
phm Aurerlia Sieradz
1975/76
pwd Andrzej Kasprzyk
Drużynowi:
Akanty
(…)
1970/72
phm Katarzyna Marczewska
1972/74
Elżbieta Śniatyńska
1974/76
Aleksandra Gronek
(…)
Skofity
(…)
Barbara Pęsiek
Aurelia Sieradz
1972/74
Małgorzata Micewska
1974/76
Ewa Wasilewska
(…)
C‑C
(…)
1970/72
Jerzy Kaczmarek
/ przyboczny Andrzej Kasprzyk
1972/74
Andrzej Kasprzyk
/ przyboczny Marek Kamiński
1974/76
Marek Kamiński
/ przyboczny Krzysztof Kruk
Obecnie nie istnieje
Pierwsza drużyna o takim numerze została założona w 1935r. Funkcjonowała także pod nazwą 81 Warszawska Kolejowa Drużyna Harcerzy. Bohater: Władysław Syrokomla. Działała przy Świetlicy Rodziny Kolejowej (ul. Syrokomli 2) na Pelcowiźnie i Nowym Bródnie. We wrześniu 1939 jej harcerze wyruszają z Warszawy w składzie Batalionu Harcerskiego. Drużyna uczestniczy w działaniach Okręgu Szarych Szeregów Praga, gdzie wchodzi w skład Hufca Bródno. Istnieje też w Hufcu Praga po wojnie wymieniana co najmniej do 1947 r. Potem wykreślona z rejestru.
Po reaktywacji ZHP na jesieni 1956 r., w trzy lata później, w 1959r drużynie harcerek powstałej przy Zasadniczej Szkole Handlowej nr 1 przy ul. Odyńca 61 przyznano numer 81 w ramach Hufca Mokotów Zachód. Z początkiem lat 60. działały już 2 drużyny, które przyjęły nazwy „Akanty” i „Skofity”, działając w ramach szczepu 81 WDH-skich im. Ireny Kosmowskiej (działaczki ludowej, zamordowanej przez hitlerowców, której ciało sprowadzono do Warszawy i pochowano na Powązkach właśnie na początku lat 60.). Drużyny działały przy ZSH 1 oraz przy Technikum Ekonomicznym nr 8, które pojawiło się po przenosinach szkoły do nowej siedziby przy ul. Joliot Curie 13. TE8 (tzw. Teoś) zgodnie z ówczesnymi trendami zaczęto sukcesywnie „wygaszać” pod koniec lat 60. (ostatnia matura w 1972 roku), a jego miejsce zajęło Liceum Ekonomiczne nr 8 (czyli Leoś). W 1975 r. powołano Zespół Szkół Ekonomicznych nr 3.
W mocno sfeminizowanych szkołach pojawiali się czasem chłopcy (najczęściej w klasach „E”) i część z nich zaczęła się kręcić koło harcerek. Jakoś tak się złożyło, że z przyczyn dziś już nieznanych „przygarnęły” ich Akanty, przy których zaczął działać zastęp męski, w okolicach roku 1967 powstała z niego 81 WDH‑y. Drużyna męska po trwających przeszło rok staraniach zainicjowanych przez ówczesnego jej drużynowego Andrzeja Kasprzyka uzyskała w marcu 1974 formalne imię „Cichociemnych” rozkazem specjalnym Komendy Hufca L.1/74 z dnia 23 marca 1974. W ramach akcji zdobywania imienia harcerze spotykali się z żyjącymi Cichociemnymi w czasie comiesięcznych spotkań ich koła koleżeńskiego a samo nadanie imienia uroczyście ogłoszono w trakcie światowego spotkania żołnierzy CC (opisano to w artykule tygodnika WTK nr 17/1974 z 28.IV.1974 w artykule „Czuwaj! Cichociemni” – aczkolwiek pomylono kilka szczegółów).
Z ww. względów Akanty na obozy i zgrupowania jeździły najczęściej z chłopakami z drużyny męskiej, a Skofity z 38 WDH przy Technikum Mechanicznym na Rakowieckiej.
We wrześniu 1973 szczep 81 WDH formalnie rozwiązano/zawieszono, odwołując jednocześnie jego komendę, ale przez okres całego następnego roku wszystkie 3 formalnie niezależne drużyny bardzo ściśle ze sobą współpracowały, uzgadniając i koordynując wszelkie swe działania. Po roku Hufiec ponownie formalnie powołał szczep wraz z komendantem.
W dokumentacji dostępnej w Komendzie Hufca ZHP Mokotów nie udało mi się odnaleźć ani rozkazów powołujących drużyny i szczep, ani go ostatecznie likwidujących/rozwiązujących. Ostatnie wspomnienia ludzi mówią, że wszystkie drużyny „zmarły” naturalnie w okolicach roku 1981. Dziś (w XXI w.) nie działa w Warszawie żadna drużyna o numerze 81, ani w strukturach ZHP, ani w żadnej innej organizacji harcerskiej (bo np. „zaprzyjaźniona” z Akantami 14-tka, której wieloletnią komendantką była śp. Renia Boguszewska [z d. Walencik] działa do dziś w ramach ZHR).
Obozy
(Z — podobóz na zgrupowaniu Hufca)
Rok | Akanty | Skofity | Cichociemni |
1970 | Z jez. Gardliczno | Z jez. Gardliczno | |
1971 | Z jez. Przytoczno | ||
1972 |
Jez. Partęczyny |
||
1973 |
o. wędrowny w ramach Rajdu Kopernikańskiego |
||
Z jez. Serwent (z 196 i 14) (komendant ze 196, oboźny Andrzej Kasprzyk) |
|||
1974 | Z (CAS) jez. Grom (komendant Andrzej Kasprzyk) |
||
1975 |
Z jez. Gardliczno |
||
1976 |
Z jez. Gardliczno |
Udział „delegacji” szczepu 81 w Rajdzie Kopernikańskim kończącym Operację Frombork w 1973 r. był o tyle specyficzny, że te 16 osób reprezentowało na lipcowym rajdzie Hufiec Mokotów i Chorągiew Stołeczną, jako podobóz nr 12 na trasie 4 ale jego komendant, ówcześny drużynowy 81 CC Andrzej Kasprzyk jako jedyny z ponad 50. komendantów podobozów nie był wtedy instruktorem i miał stopień starszo harcerski – pionier, co każdorazowo budziło u reszty spore zaskoczenie – zwłaszcza na uroczystym apelu wszystkich podobozów we Fromborku.
Oprac. Andrzej Kasprzyk